TOY STORIES (3) : Ford GT 70
Wat als ... het allemaal anders was gelopen? Dan had de Ford GT 70 de strijd kunnen aangaan met de Lancia Stratos.
Omdat de M5 niet in Touring-versie bestaat en de Alpina B5 Biturbo wel! Maar dat is lang niet de enige reden. De twee auto’s zijn qua karakter nauwelijks met elkaar te vergelijken. De M5 staat voor brute kracht, de B5 Biturbo voor verfijning. Het geluid is hiervan een mooi voorbeeld. Scroll je in de M5 door de rijmodi, dan hoor je het geluid veranderen van een aanzwellend onweer tot een klankspel met geknal en geknetter. Niets daarvan in de B5, waar je een weliswaar gedempt maar mooi natuurlijk geluid hoort. Misschien dat BMW er goed aan doet om de M5 in Buchloe op zangles te sturen.
Alpina verzaakt ook aan sportstoelen, maar kiest voor de uitstekend zittend en prima steunende comfortstoelen van BMW. Akkoord, die bieden in extreme rijomstandigheden niet de zijdelingse steun van het M-meubilair. Maar alleen dat al is een vingerwijzing naar het karakter van de Alpina.
Met de uitbundige M5 heb je een circuit nodig om, met de vierwielaandrijving uitgeschakeld, op zoek te gaan naar de ultieme kick. De discrete B5 kent qua compromis tussen prestaties en comfort zijn gelijke niet. Wat hem geschikter maakt om elke dag de weg op te gaan.
Dat klinkt alsof de Alpina B5 het saaiere broertje is van de BMW M5, maar dat is niet zo. Wat Alpina biedt zou ik bijna perfectie durven noemen. De B5 Biturbo Touring kleeft aan de weg, hierbij geholpen door zijn tot 2,5 graden sturende achteras. Het stuur met snelheidsafhankelijke bekrachtiging, die door Alpina werd bijgevijld, verhoogt het gevoel in de vingers en stelt je in staat de auto met de precisie van een scalpel de bocht in te sturen. Je moet al ongezond optimistisch (lees een gepatenteerde oelewapper) zijn om de auto en jezelf in moeilijkheden te brengen.
Geholpen door de door Alpina ontworpen driehoeksdraagarmen, die de negatieve camber vooraan met één graad verhogen, en de actieve stabilisator, die de minste rolneiging van het koetswerk countert, kunnen de Pirelli P Zero’s het beste van zichzelf geven. Met het Drexler-sperdifferentieel als optie laat de B5 Biturbo Touring zich perfect met het gaspedaal sturen. Initieel onderstuur, dat subtiel aangeeft dat de limiet bereikt is, laat zich op deze manier gemakkelijk in mild en goed controleerbaar overstuur. Al geeft de auto snel aan dat dit niet zijn ware roeping is. Hij gedoogt een speelsere rijstijl, meer niet.
Echt verbluffend is het comfort dat de B5 zelfs aan zeer hoge snelheden biedt. Zijn combinatie van elektronisch instelbare schokdempers en kortere, hardere veren vooraan en luchtvering (op de Touring) achteraan zorgt ervoor dat alle oneffenheden netjes worden geneutraliseerd, zonder de bestuurder de indruk te geven geïsoleerd te worden.
Tenslotte heeft hij ook een stel remmen waar je (gelukkig maar) steeds op kan rekenen. Gigantische schijven (395 mm vooraan, 396 mm achteraan) en stevige klauwen, vooraan met vier zuigers, zorgen zonder te verzwakken steeds voor de nodige remkracht. Opvallend ook hoe rustig de auto, zelfs bij een noodstop aan zeer hoge snelheid, zich blijft gedragen. Wilde bewegingen van het koetswerk zijn hier uit den boze.
Dus om een antwoord op de vraag te geven : the long way home!
Dat valt nogal mee. Ik raakte met de inhoud van één tank 527 kilometer ver. Het mindere nieuws is dat de tank 68 liter kan bevatten, wat verraadt dat ik gemiddeld zo’n 12,9 l/100 km door de pijp joeg. Met een echt zware voet, steeg het verbruik wel tot 27,5 l/100 km. Met andere woorden, mochten we in Duitsland wonen, zou het gemiddeld verbruik wel eens dicht bij de 20 l/100 km kunnen liggen. Maar, zuinig kan ook. Tijdens de ecorit tekende ik 9,7 l/100 km op. Dat is minder dan de 10,8 l/100 km die Alpina als gemiddeld normverbruik opgeeft. Helaas wordt de auto fiscaal afgerekend op zijn CO2-uitstoot van 247 g/km.